Glory hole betekent letterlijk 'gat in de glorie'. Het is een gat in de afscheiding tussen de hokjes van openbare toiletten, speelhallen voor volwassenen, toiletten, badhuizen en seksclubs. Dergelijke kamers worden soms "theesalons" of "theehuizen" genoemd.

Sleufgaten zijn voor anonieme seks, met inbegrip van orale en anale seks, of voor het kijken naar de seksuele activiteiten van een persoon in een naburig hokje.

Zij werden vroeger nauw geassocieerd met de homocultuur en hun opkomst was te wijten aan de sociale vervolging van seksuele minderheden. Dergelijke holen boden homoseksuele mannen anonimiteit, vertrouwelijkheid van hun activiteiten en een gevoel van zekerheid dat zij niet publiekelijk zouden worden veroordeeld. Glory holes zijn echter niet alleen voor homo's. Ze worden steeds meer gebruikt door heteroseksuele en biseksuele mannen en vrouwen.

Wat is een glory hole?

De eerste vermelding van de glory hole dateert uit het begin van de achttiende eeuw. In die tijd was seks tussen mensen van hetzelfde geslacht een reden voor arrestatie. Sommige oplichters gebruikten ze voor chantage en afpersing van geld van mensen die toevallig de glorie gaten in de toilethokjes aantroffen.

Zo werd in 1707 een proces tegen twee oplichters opgetekend. Hun slachtoffer, Mr Gillam, bezocht een openbaar toilet en zag iemand zijn genitaliën door een gat in zijn hokje steken. Gillam verliet haastig de wasruimte, maar de medeplichtige van de oplichter begon tegen hem te schreeuwen dat hij seks met hem wilde hebben. De boef, die wist dat Gillam onschuldig was, chantier de hem, eiste geld en dreigde hem aan te geven bij de zedenpolitie.

In de twintigste eeuw zette de zedenpolitie homo's in de val om hun seksuele ontmoetingen vast te leggen als bewijs van wangedrag en hen vervolgens te vervolgen. Soortgelijke incidenten werden gemeld in Ohio en Californië in de jaren 1950 en 1960.

In de gedrukte media wordt al sinds 1949 melding gemaakt van glory holes. De Swarth Nerf publiceerde een "Lesbisch Handboek", waarin gesproken werd over gaten in de afscheiding tussen de hokjes in openbare toiletten, en deze gaten hadden dezelfde diameter als een fallus, die soms gebruikt werd als een gemeenschappelijk kijkgat.

De socioloog Lod Humphries publiceerde in 1970 een boek, The Tearoom Trade: Impersonal Sex in Public Places, waarin ook "tea rooms" en hokjes in toiletten werden beschreven waar mannen elkaar ontmoetten en seks met elkaar hadden.

Het Museum of Western Australia heeft in 2018 een "historische glory hole" aan zijn collectie tentoonstellingen toegevoegd. Het bevond zich in een toilet op Gosnell Station. Het toilet werd gesloopt, maar de muur met het gat kon worden behouden en werd vervolgens aan het museum geschonken.

Zijn de Glory gaten er nog?

De laatste jaren is de populariteit van openbare gloriegaten in sommige landen afgenomen. Dit is te wijten aan het feit dat seks tussen mensen van hetzelfde geslacht niet langer illegaal is. Door de toename van de HIV-epidemie en andere SOA's zijn homoseksuele mannen opnieuw gaan nadenken over veilige seks.

Maar ze bestaan nog steeds en een lijst ervan is hier te vinden. Ze zijn populair "omdat ze handig en interessant zijn", zoals de respondenten van het onderzoek "Journal of Homosexuality" het formuleren.

Tegenwoordig kunnen glory holes worden gebruikt op aangewezen plaatsen, zoals homobaden, seksclubs en andere kamers voor volwassenen. Bovendien geven sommige "glory hole"-liefhebbers toe dat zij "glory hole"-muren in hun privé-woningen, badhuizen of garages installeren.

Wie gebruikt glory holes en waarom?

Glory holes worden meestal gebruikt door mensen die geïnteresseerd zijn in anonieme, vrijblijvende seks. In het algemeen lopen de motieven van de mensen, evenals hun ervaringen en waarden, uiteen. Zo wordt seks door muren en scheidingswanden op plaatsen met "glory holes" voor veel homo's beschouwd als een speciale fetisj. Een BuzzFeed-artikel uit 2020 verzamelde anekdotes van homo-, hetero- en biseksuele lezers die vertelden over hun eigen ervaringen met glory holes op swingersfeesten.

Het lichamelijk contact is uiterst beperkt: de twee mensen zijn gescheiden door een muur en kunnen elkaar alleen aanraken met hun geslachtsdelen, mond of vingers.

Voor veel glorie-zoekers helpt de fysieke barrière om de psychologische barrière te compenseren. Innerlijke homofobie is meestal het resultaat van sociale afkeuring van de LGBT-cultuur. Gaten stellen ons in staat onze partners te depersonaliseren, ze voor te stellen als immateriële objecten van seksuele bevrediging.

Tina Horn, producent en presentatrice van de podcast "Why are people in this?" legt uit: "Glory holes vertegenwoordigen objectivering in de waarste zin van het woord: als je je genitaliën in een glory hole stopt, wordt de rest van je menselijkheid uitgewist. Zeker, het kan vernederend zijn, maar het kan ook opwindend zijn vanwege de intensiteit van de emoties. Adult entertainment bestaat om nieuwe erotische scenario's en fantasieën te creëren die in het echte leven moeilijk of gevaarlijk te verwezenlijken zijn.

Over veilig vrijen voordat je begint

In sommige landen is seks op openbare plaatsen nog steeds illegaal. Dergelijke activiteiten kunnen ongelukkige gevolgen hebben: verhoogde aandacht van de politie, publieke veroordeling in de media, aantasting van het gezinswelzijn, gênant ontslag van het werk. Mogelijke risico's zijn in elkaar geslagen worden door homo's en beroofd worden.

Er moet dus rekening worden gehouden met de persoonlijke veiligheid en de etiquette alvorens aan plezier activiteiten deel te nemen. Deelnemers aan seksueel vermaak wachten meestal tot een tweede partner het teken geeft en de activiteit laat beginnen - waarbij ze hun geslachtsdelen of een ander lichaamsdeel in het gloriehol inbrengen.

In 2020 introducere de het New York City Department of Health een bulletin over COVID-19, waarin werd voorgesteld om seks te hebben via fysieke barrières als een tegenmaatregel tegen de verspreiding van de infectie. Er wordt geen specifieke melding gemaakt van glory holes.

Een maand later beval het BC Centre for Disease Control echter het gebruik van fysieke barrières aan, zoals muren met gaatjes die seksueel contact mogelijk maken maar face-to-face contact voorkomen, als een manier om het risico op besmetting met het coronavirus te verminderen.